pazartesisel keşke

Pazartesilerin tek tatsız yanı işe başlamak, erken kalkmak değil bence. Daha da fenası damakta hissedilen onulmaz ve kekremsi pişmanlık tadı. Ne yaparsanız yapın bir “keşke” kalıyor mutlaka.

Benim cumartesim sıkıcı, pazar günüm gayet güzeldi. Güzeldi derken “güzel”i biraz açıklamak lazım tabi. Sabahın 3,5unda uyandım mesela o güzel değildi. Kendimi yataktan jiletle kazıyıp kaldırdım o da güzel değildi. Sırtımda zibilyon tane yükle, bu kadar eşyayı bir kerede nasıl taşırım optimizasyonu da, pazar sabaha karşısı için pek piknik neşesi vermedi bana. Ama o kadar yükten bel kemiğim sinüs eğrisine dönmüş, taksi bekleyip Quassimodo ile aramdaki 7 farkı bulmaya çalışırken önümde duran bir diğer taksiyle gelişen şu muhabbet güzeldi:

Taksici: Abi Serdar Ortaç nerde çıkıyor?

Quassimodo: höö?

Taksici: Serdar Ortaç...

Quassimodo: Abi saat sabahın 4ü, adam evinde yatıyordur heralde

Taksinin camından kafasını uzatan müşteri: diskoryum mu diskorama mı öyle bi yermiş galiba

Quassimodo: haa sağa dön sola dön vs. orası işte

Taksinin camından kafasını uzatan müşteri: orda mı çıkıyo

Çantaların ağırlığını gittikçe içinde hisseden Quassimodo: valla biliyorum desem yalan olacak

Sol böğrüme duhul olmuş çantanın kulbunu çıkarayım da öyle şaşırayım şu muhabbete derken, benim taksi de geldi, fırsat kalmadı. Neyse buluşma noktasında yarım saat ayazda bekleyip civciv gibi birbirimize sokularak ısınmaya çalıştıktan sonra, 20 dakikadır yanımızda duran ve "yok bu o tur değil" diyen otobüsün şoförü, “ya sizin tur da bu otobüsle gidiyormuş şimdi fark ettim “ dedi, bu da pek güzel değildi inanolsun. Bir de otobüste dağıtılan paleontolojik çağdan kalma poğaçaların içinden fosil çıkar mı, çıksa da “bakın evrim var işte” diye bağırsak bizi recm ederler mi konulu sohbetimiz, otobüsteki 2 adet çocuğun (bakın çocuk diyorum, başka bir şey de diyebilirdim) beraber ve solo haykırışlarıyla kesildi tabi. Yine de güldük eğlendik.

Günün geri kalanı, hayvani tipiyi ve (çok af edersiniz) “kadın cinsel uzvunu ve kaidesini dağıttıracak cinsten” düşüşümü saymazsak gayet iyiydi. Artık vücudumun üstü sabit kalarak dönebiliyorum.

Bir de dönüş yolunda acayip tipi ve buzlanma yüzünden yolda kalıyorduk az kalsın. Bizden sonra yolan çıkan bir arkadaşın telefonuyla, bizden sonra yolda kamyon devrildiğini milletin mahsur kaldığını öğrendik. Kamyon devirmenin mecazi bir anlamı da yok muydu diye soracaktım ama arabadaki sübyanları düşünüp vaz geçtim.

Neyse efenim konuya gelirsek yine de pişmanım. Keşke evde yatsaydım da şimdi masa başında uyuklayıp, ikide bir hayvan gibi esneyerek karşımda oturan teyzeye dolgularımı göstermeseydim, ya da akşam eve döndüğümde film izlemeyip direkt yatsaydım keşke diyorum. Halbuki geçen haftasonu bir şey yapmamıştım pek, o zaman da haftasonunu heba ettik keşke bir yerlere gitseydim demiştim pazartesi.

Haftanın 5 günü kalan 2 günü düşünüp hayal kurunca, ne yaparsan yap tatminkar olmuyor herhalde. Haftasonu için yaşamak zor. Asla yetmiyor.