1 haftalık izin çabucacık geçti. Akrabalar, hamakta yatış, babanın seçim kampanyası derken İstanbul'a dönüverdik. İstanbul aynı İstanbul, ben olmasam da idare ediyor.
Bazen neden İstanbul'da yaşıyorum diye soruyorum kendime. İstanbullu değilim, kazandığım 3 kuruş para da kiraya, yemeğe filan gidiyor. O zaman nedir olay? Memlekete dönüp domates eksem olmaz mı? O kadar kolay ki oralarda yaşamak. Şehrin bir ucundan diğer ucu 7 km. Emirgan'dan Ortaköy'e kadar yani. Dolmuş 75 kuruş. En güzel evin kirası 300 lira. Trafik yok. Dert yok, tasa yok. Deli miyiz neyiz?
11 yorum:
Kaş'a yerleşelim işte hepimiz, ne güzel.
benim de uzun zamandır dusundugum plan bu ama ben balikcilik yaparak gecinecegim, kulubede otursam da olur. Karmasa istemiyorum.
bırakalım bu cezmi ersöz ayaklarını, koktu zira
http://en.wikipedia.org/wiki/New_urbanism
Gel Ankaraya alalım seni..
Kasaba sıkıntısı sardı dört bir yanımı..
aa ne dedii. herbert buna hakaret derler şekerim. kavgada bile söylenmez.
girme aramıza silgi, severiz de döveriz de biz, dün de erdem çemkirmiş bana zaten, ühhüüüü
Herb'e katılıyorum,bu güneye yerleşelim emekli olunca tripleri baydı.zira sizi bugun o hiç sevmediğiniz kumaş pantolon ve beyaz göynek içerisinde buldum tekrar sn. horatio.
hayır dünya turu yapalım da kendimizi bulalım da bir süre sonra bayacak,yeni bir şeyler bulmak lazım bünyemize iyi gelecek.
aşkolsun.ne çemkirmesi ben çemkirme ne bilmem? öle saf öle mülayimimdir ki ben.kıyamam sana herbert ağlattığım için özür dilerim. tek ayak üzerinde cezamı da çekerim :) silgi gel kardeşim biz senle kaşa gidelim. ben biletlerimi bilemmmm aldım.gibi.falan.
timsah gözyaşları onlar, ne ağlicam bee :)))
Yorum Gönder