22 Kasım 2007 Perşembe

Persepolis



Sonunda dün izlemeyi başardım. Marjane Satrapi'nin otobiyografisinden yola çekilerek oluşturulan bir yapım. Bir genç kızın gözünden genel olarak İran devrimi ve buna karşılık batı dünyasının bakış açısı anlatılmış. Filmi izlerken sürekli bir İran-Türkiye karşılaştırması yapıyor insan ister istemez. Sıkılmadan keyifle izleniyor film. Bazı sahneler iyi karikatürize edilmiş ve gerçekten güldürüyor. Politik yönü dışında duygusal unsurlara da iyi yer verilmiş, bence başarılı bir yapım. Ama başyapıt değil. Yine de görülmesi gerekir.

"Punk is not ded"

2 yorum:

dodo dedi ki...

evet ibret alınası çok yönü var...
bizim demokrasi aşıkları mutlaka izlemeli

Adsız dedi ki...

sende dododa belirtmiş izleyelim o zaman not aldım zaten aynı filmlerden öğk geldi sağol