Spor

Oldum olası hiç düzenli spor yapmadım. Hele herhangi bir takım sporuyla hiç ilişkim olmadı. Çocukken mahallede oynana futbol maçları hariç. Onlarda da boydan dolayı arkadaşlar kaleci olacağımı söylerlerdi, bense kale direği olarak görev yapardım. Tesadüfen üstüme başıma top çarparsa geri dönerdi, bizim çocuklar sevinirdi. Ortaokulda beden eğitimi öğretmenim beni okulun basketbol takımına seçmişti, sonra o da bendeki kabiliyeti farkedip beni takım dışında tutmaya karar verdi. Daha sonra ne lisede ne üniversitede başka bir girişimim olmadı.

Takım sporlarını bırakın yapmayı takip bile edemiyorum. İnanılmaz sıkıcı geliyor bana. Bir ara 12 Dev Adam'ın gazına gelip "u-a deva daaaam, ooo niki deva daaaam" diye çırpındık ama kısa süreli oldu. Basketbol hadi neyse ama futbolda dakikalarca top oradan oraya gidip geliyor, zevkli olan ne anlamıyorum. Ama bu kadar adam bu tarz sporları yapıp, bu kadar da taraftar toplandığına göre durum "it's not you, it's me" olmalı.

Bireysel olarak spor salonlarına üye olup düzenli gitmeyi alışkanlık haline getirmeye çalıştım. Ama olmadı. Her seferinde umutla başlıyorum, birkaç hafta hevesle gidiyorum, sonra "ee bugün de oturayım DVD seyrediyorum" diyorum. Ama tek başına koşmak ya da ağırlık çalışmak da çok sıkıcı yaaa.

Bu kez farklı bir durum var, ben de kendime inanamıyorum. Geçen şubatta üye olduğum spor salonuna hala düzenli gidiyorum. Haftada 2'den az gidersem kendimi kötü hissediyorum. Bunda bayıldığım paraların da etkisi var tabii. Diğer taraftan spor yapmak insanı daha mutlu yapıyor(muş, niye daha önce söylemediniz kardeşim). Bedendeki olumsuz elektriği boşaltıyor. Hem dolaşım sistemine hem de solunum sistemine çok yararlı. Ancak yediklerime dikkat etmezsem göbeğe pek bir etkisi olmuyor.

Aşağıdaki fotoğrafı spor salonunda arkadaşlarla çektirdik. Sarı mayolu benim, sağ baştaki Herbert.