Bugün aslında dündü

Bugün işe gelirken farkettim ki benim için her sabah birbirinin aynısı. Apartmandan çıkıyorum ve çöpçüler sokağı süpürüyorlar. Biraz ileride aynı takım elbiseli adam büyük beyaz köpeğini gezdiriyor. Sokaktan sola dönüp yokuş aşağı inerken soldaki ikinci sokaktan aynı simitçi çıkıyor bağırarak. Dokuz-on adım aşağıdaki manav yavaş yavaş tezgahını açıyor, selamlaşıyoruz. Bu sırada yol kenarında iki kızıl-sarı tüylü köpek miskinlikten bayılmış şekilde uyuyorlar. İlerideki bilgisayarcının iki ortağı bir ellerinde sigara bir ellerinde çay kaldırımda keyif yapıyorlar. Sahil yolunda yine ağır bir trafik, otomobiller, otobüsler kaplumbağa hızıyla ilerliyor.