25 Mart 2008 Salı

Remzi değilim

Sabahtan beri müteaddit defalar cep telefonumu arayarak Adanalı Remzi olduğum yönünde beni ikna etmeye çalışan tüm hanımefendi ve beyefendilere sesleniyorum: Remzi değilim.

6 yorum:

Herbert dedi ki...

biz çocukken böyle telefon şakaları yapardık. 10 kişi ayrı ayrı arayıp ahmet beyle görüşmek isterdi, en son da biri arayıp "ben ahmet beni arayan var mı" derdi. salaktık.

OzlemPansiyon dedi ki...

benim en sevdiğim, intihar etmek amaçlı bir kutu ilaç yutmuş buhranlı genç numarası yapmaktı. hani son kez bi insana dert anlatmaya çalışıyormuşum da, kimseye küs değilmişim de aslında, ama hayat çok zormuş da...filan. 'ya doğruysa' ihtimalini göze alamayan vatandaş elinden geldiğince çırpınırdı.

mutlaka ve mutlaka güzel sonla bitirirdim oyunu. beni yeniden hayata döndürdükleri için teşekkür ederdim. iki taraf da mutlu, kapatırdık telefonu:)

sen salaksan, bana ne demeli herb?

Wuthering dedi ki...

klasik.. pek cogumuz icin..

Herbert dedi ki...

seninki daha iyiymiş özlem, şehir içi telefon parasına, karşılıklı terapi, tam bir win win senaryosu

wuther biz icat ettik onu klasik falan değil :))

Yesim Arpat dedi ki...

Yalnız bu tipik Pansiyon hareketi. İlla suni de olsa drama yaşatacak karşı tarafa. Sonra da 'ay yazıık, seviyorum ben seni' diyip mutlu edicek. Ne istediğini anlayan beri gelsin. Zor kadın.

Wuthering dedi ki...

aa herbert dogru yaa sen benden yasliydin degil mi? pardon :))