tarih: bundan 5 yıl önce, Horatio ve Herbert ile Büyükada'da 16.07.2010 tarihine kadar yapılacaklar listesi hazırladığımız gün
Benim listemde 15 tane madde var, en altında da bir not...
tarih: bugün.
Kirli çıkın Horatio sağolsun saklamış listeleri geçen yolladı. Ben listemdeki 15 maddeden hiç birini yapmamışım ve altında yazan notu yapmışım.
P.S.:Çocuk yapmayacak !!!
Bu hayatta en korktuğum şey büyük konuşmaktır, işte haksız mıyım?
O zamanlar bu dünyaya çocuk mu getirilir zihniyetindeydim hatırlıyorum, karşıma doğru düzgün bir adam çıkmıyordu ve artık çıkacağına dair de ümidim kalmamıştı. Sonra hayatımın aşkını buldum, beyaz atlı prensim geldi, masal gibi bir düğünle evlendik, pembe panjurlu evimizde mutlu mutlu yaşarken bir aşk çocuğu yapmaya karar verdik diye yalan atacak halim yok.
Benim kocam, çocuğumun babası da hepimiz gibi normal bir insan, ben her kadın gibi aşırı beklentileri olan, 100 şeyi aynı anda düşünen, MOS da her erkek gibi bu beklentilerimin çoğuna karşı tembel ruhlu bir erkek (yine de ortalamanın çok üstünde yiğidi öldür hakkını ver). İçimizdeki üreme ve soyunu devam ettirme güdüsü bir gün bizi dürttü ve hadi çocuk sahibi olalım dedik. Öyle çok da düşünmedik, doğunca da kamyon çarpmışa döndük. Bizim de çocuktan sonra ne oldu da oldu dediğimiz durumlarımız da (sorun değil durum) var, halen çözmeyei anlamaya çalıştıklarımız var, kimi kendimizle ilgili, kimi birbirimizle ilgili. Bundan sonra da kimbilir bilmediğimiz daha neler var bizi bekleyen.
Artık o 15 maddenin çoğunu ya yapamam ya da çocuklu hafif versiyonlarını yapabilirim. Etrafımda benzerlerini yaptıklarını ballandıra ballandıra anlatan çok arkadaşım var, canım çekiyor mu, hayır. Bazen onları tek başıma yapmak istiyor muyum, evet. Her şeyi terkedip
yapar mıyım, hayır. Eski günlerimi zaman zaman özlesem de o günlere imkanım olsa da dönmek istemem. 15 maddeye veya benzerlerine o kadar doymuşum ki, oğlumun ilk adımı, kelimesi, cümlesi... ilk kez yapacağı her şey için çok daha fazla heyecan duyuyorum şu anda :)
Hayır çocuk sahibi olmak dünyanın en kutsal olayı olduğu için değil...
Sadece ben şu an bundan hoşlandığım için...
Düella'nın Hafiye'ye söylediği bir lafı vardı (blogu çok karıştırdım ama bulamadım): şöyle bir şeydi hatırladığım kadarıyla "ben de birinin muhtaç olduğu biri olmak istiyorum"
Herhalde anne olmak biraz da böyle bir şey, yoksa asla denilen bir şey için kim bu kadar fedakarlığı yapabilir ki....
